ضبط صوت دیجیتال چطور کار می نماید؟ - مجله نایس پاتوق

تاریخچه ضبط صدا به شکل مکانیکی

جالب است بدانید که داستان ضبط صدا و باز فراوری آن به سال 1877 بر می گردد، زمانی که مرد هزار اختراع، توماس ادیسون، برای اولین بار گرامافون را اختراع کرد. گرامافون توماس ادیسون در اصل، وسیله ای ساده بود که شامل ورقه ای از فویل می شد که به دور یک مخزن استوانه ای پیچیده شده بود. زمانی که فردی دسته دستگاه را می چرخاند، هم ساختار استوانه ای می چرخید و هم در راستای محور دسته سیستم حرکت می کرد.

در چنین حالتی همزمان با حرکت استوانه از زیر دستگاه هم یک قلم فلزی که به یک طرف دیافراگم متصل بود، آغاز به حرکت می کرد. به این ترتیب ضمن آن که قلم به دفعات بی شماری دور ورقه استوانه ای گردش می کرد، با وجود ایجاد لرزش ناشی از هر صدایی نزدیک به دیافراگم دستگاه، بر روی استوانه خط و شیارهایی هم می انداخت.

به همین دلیل زمانی که کسی در نزدیکی دیافراگم سیستم آواز می خواند، این بخش به لرزه می افتاد و قلم بالا و پایین می رفت؛ درواقع با پایین رفتن قلم شیارها عمیق تر و با بالا رفتن رفتن آن شیارهایی کم عمق تر ایجاد می شد. بنابراین این تغییر عمق شیارها، الگوی امواج صوتی بود که از صدای شخص خواننده بر می خاست. از طرفی پخش الگوی صدای ضبط شده هم جذابیت خاصی داشت چراکه پخش صدا شامل قرار دادن قلم در ابتدای شیار ایجاد شده در حین ضبط، و پیچاندن مخزن استوانه ای در راستای طول می شد. الگوی شیارهای موجود بر فویل دور استوانه باعث می شد قلم به داخل و خارج حرکت کند، بنابراین دیافراگم به لرزه در می آمد که به نوبه خود هوای داخل دهانه را به حرکت در می آورد و در نتیجه صدا را دوباره ایجاد می کرد.

با در نظر گرفتن تاریخچه ضبط صدا به شکل مکانیکی، همانطور که می دانید امروزه بیشتر ضبط نماینده های صوتی مکانیسمی دیجیتالی دارند و به دو شکل به بازار ارائه می شوند که یکی شامل یک برنامه داخلی در تلفن هوشمند و دیگری دستگاهی اختصاصی که عمدتاً برای ضبط صدا و سایر موارد طراحی شده، می گردد. با این حال، چنین سیستم هایی این قابلیت را دارند که بسته به تجهیزات صوتی موجود یا خلاقیت شما، صدا را از چندین دستگاه صوتی و ضبط دیگر هم پخش و ضبط نمایند. ضبط صوت دیجیتال دستگاهی است که صدا را ضبط می نماید و آن را به یک صورت یک فایل صوتی ضبط شده تحویل می دهد.

اصول اولیه ثبت صدا با ضبط صوت دیجیتال

در یک ضبط صوت دیجیتال، صدا به صورت یک سری اعداد ذخیره می گردد که در آن هر عدد نشان دهنده فشار هوا در یک زمان خاص است. پس از ذخیره این اطلاعات، اعداد به وسیله یک میکروفون که به مداری به نام مبدل آنالوگ به دیجیتال متصل است، فراوری می گردد. طی این فرآیند به هر عدد یک نمونه می گویند و تعداد نمونه های گرفته شده در ثانیه را نرخ نمونه گویند. در نهایت، همانطور که اشاره شد، این اعداد به وسیله یک مبدل دیجیتال به آنالوگ که به یک بلندگو متصل است، دوباره به صدا تبدیل می شوند و شما هر آنچه ثبت شده است را دوباره خواهید شنید.

اندازه بیت در عدد مستقیماً با صحت سیگنال ارتباط دارد. این موضوع به این معنی است که کیفیت بالاتر صدای ضبط شده مسلما حافظه بیشتری را اشغال می نماید. علاوه بر این، کیفیت صدا ممکن است تحت تأثیر سطح سیگنال موجود هم قرار گیرد.

فاکتور مهم در کیفیت صدای ضبط شده

همانطور که می دانید چندین فرمت فایل مختلف برای ذخیره سازی صداهای ضبط شده به شکل دیجیتال وجود دارد و ضبط نماینده های صوتی بسته به ترجیحات سازنده، ممکن است فرمت های فایل متفاوتی داشته باشند. با این حال، در بیشتر موارد، فایل با فرمت WAV برترین فرمت برای ذخیره اطلاعات به شکل صوتی در آن است.

اگرچه بعضی از دستگاه هایی که برای ضبط موسیقی مورد استفاده قرار می گیرند قابلیت ضبط صدا به خوبی هم دارند، اما این مساله همیشه صادق نیست. علت این موضوع در این است که بعضی از دستگاه های ضبط صدا به صورت دیجیتال برای نویزگیری از صداهای محیطی طراحی شده اند که ممکن است کیفیت ضبط موسیقی پایین تری را به ویژه در کنسرت های زنده ایجاد نمایند. کیفیت صدای ضبط شده را می توان با نمونه برداری از بخش هایی از فرکانس های صوتی به جای کل محدوده فرکانسی صوت به دست آورد، چراکه نرخ بیت بالاتر (یا اندازه اطلاعات ذخیره شده بیشتر) به این معنی است که کیفیت ضبط صدا بالاتری هم مهیا شده است.