جانشین بولتون فردی مشابه اوست؟ - مجله نایس پاتوق

چارلی کوپرمن با سابقه طولانی فعالیت در نهادهای نظامی و اندیشکده های مرتبط با محافظه کاران آمریکایی که به طور موقت جانشین جان بولتون شده است بیشترین شانس را برای حضور دائمی در این سمت دارد. اما ظاهرا او هم در ضدیت با ایران دست کمی از بولتون ندارد.

مواضع چارلی کوپرمن در مورد ایران و برجام چندان با بولتون متفاوت نیست. معاون پیشین بولتون که اکنون جایگزین او شده است، بیش از چهار دهه در سیاستگذاری امنیت ملی و برنامه ریزی نقش آفرینی نموده است. او از ابتدای فعالیت خود به عنوان یک سیاستمدار مواضع تندی علیه ایران و حتی اسلام داشته و از هواداران سیاست فشار حداکثری علیه تهران است.

هنگامی که در ژانویه 2019 بولتون، کوپرمن را به عنوان معاون خود معرفی کرد، دونالد ترامپ چهار دهه تجربه او در زمینه امنیت ملی را ستود. بولتون نیز گفت که او بیش از 30 سال مشاور من بوده و مهارت زیادی در زمینه های دفاعی، تسلیحاتی و فضایی دارد و این موضوع برنامه های رئیس جمهوری برای امنیت ملی را تقویت می نماید.

در همان زمان انتخاب کوپرمن با واکنش شورای روابط آمریکایی اسلامی روبرو شد. این شورا که در زمینه حقوق شهروندی فعالیت می نماید، با اشاره به یک دهه فعالیت او در مرکز سیاست امنیتی، خواهان استعفای فوری کوپرمن شد. منتقدان کوپرمن معتقدند که او علیه مسلمانان توطئه می نماید و چارباور دارد که مسلمانان تهدیدی برای آمریکا و دموکراسی در این کشور هستند.

کوپرمن 68 ساله که در دوره ریاست جمهوری رونالد ریگان نیز در دولت آمریکا حضور داشت، فعالیت به عنوان مدیر اجرایی شرکت های بوئینگ و لوکهید مارتین را هم در سوابق خود دارد. او مدت ها به عنوان معاون بخش موشکی شرکت لاکهید مارتین فعالیت کرد و سپس معاون عملیات راهبردی و عملیات دفاع موشکی شرکت بوئینگ شد، سمتی که در سال 2006 از آن بازنشسته شد.

ارتباط کوپرمن با مراکز نظامی را می توان دلیل هواداری او از عملیات نظامی در کشورهای مختلف تعبیر کرد. با استعفای جیمز متیس از وزارت دفاع آمریکا دونالد ترامپ تصمیم گرفت که نیروهای نظامی آمریکا را از سوریه خارج کند در همان زمان کوپرمن به عنوان معاون بولتون منصوب شد. این انتصاب در آن موقع به عنوان تقویت سیاست های بولتون در مخالفت با گسترش نفوذ منطقه ای جمهوری اسلامی ایران تعبیر شد.

چند روز پس از انتصاب کوپرمن به عنوان معاون بولتون وال استریت ژورنال گزارش داد که بولتون از پنتاگون خواسته است که گزینه های مربوط به اقدام نظامی علیه ایران را ارائه دهد. در آن مقطع بسیاری از ناظران مسائل آمریکا انتصاب کوپرمن را به کوشش بولتون برای تقویت کمپین فشار حداکثری علیه تهران تعبیر کردند.

او در انتخابات ریاست جمهوری 1980 آمریکا با بهره گیری از ماجرای گروگانگیری کارکنان سفارت آمریکا در تهران سهم بسزایی در پیروزی رونالد ریگان بر جیمی کارتر ایفا کرد. پس از آنکه رونالد ریگان با مواضع راست افراطی خود رئیس جمهور آمریکا شد، کوپرمن یکی از کسانی بود که وارد دولت شد، او مدیر کمیته مشورتی در مورد کنترل تسلیحات و خلع سلاح بود. پس از آنکه دوره ریاست جمهوری ریگان به انتها رسید، کوپرمن به بخش خصوصی نظامی بازگشت.

کوپرمن از سال 1978 تا 1980 تحلیلگر ارشد دفاعی کمیته خطر موجود بود. کمیته ای که از سوی راست گرایان آمریکایی و با هدف مقابله با تروریسم و ایدئولوژی هایی که تروریسم را راهنمایی می نمایند تاسیس شده است. این کمیته از زمان هری ترومن تاکنون بر همه دولت های آمریکا تاثیرگذار بوده است.

جانشین جان بولتون از سال 2001 تا 2010 در هیئت مدیره مرکز سیاست امنیتی فعالیت کرد، این اندیشکده که توسط فرانک گافنی اداره می گردد افکار ضد اسلامی را ترویج می دهد و موافق برنامه های تهاجمی موشکی و سیاست های نظامی است.

کوپرمن همراه بولتون و متیو فریدمن در سال 2015 بنیاد آزادی و امنیت آمریکا را تاسیس کردند که هدف آن کمپین علیه توافق هسته ای ایران بود. این سه نفر در مارس 2018 موسسه امن سازی آمریکا را به عنوان نهادی غیرانتفاعی به ثبت رساندند. فریدمن که سابقه همکاری با پل مانافورت، مدیر سابق کمپین انتخاباتی ترامپ را دارد، از جمله دوستان قدیمی بولتون است که هر دو مواضعی علیه ایران داشته اند.

جانشین جان بولتون در سپتامبر 2015 نامه ای را امضا کرد که توسط مرکز سیاست امنیتی تهیه شده بود در این نامه با توافق هسته ای ایران مخالفت و از اوباما خواسته شده بود که این توافق را لغو کند. در بخشی از این نامه آمده بود: چطور می توان برجام را چیزی غیر از یک توافق بد تلقی کرد؟ این نامه علاوه بر کوپرمن توسط افراد دیگری نظیر جان بولتون، داگلاس ویث، جان کیل، پال ولفوویتز و جیمز وولسی و کسانی به امضا رسید که اغلب جنگ طلب هستند.

این احتمال وجود دارد که چارلی کوپرمن بتواند سمت مشاور امنیت ملی کاخ سفید را از آن خود کند. در این صورت این انتخاب سمت و سوی سیاست های آینده ترامپ را خصوصا در حوزه دیپلماسی روشن خواهد نمود.

،ایرنا