بازی سرنوشت برای استراماچونی و استقلال در جدال با منصوریان - مجله نایس پاتوق

یکی از بهترین فیلم هایی که به موضوع شانس پرداخته مچ پوینت وودی آلن است. این کارگردان نابغه برای واکاوی این موضوع پیچیده صحنه ای از یک مسابقه تنیس را مثال می زند که توپ آخر بازی به لبه تور خورده و بسته به اینکه به کدام سمت تور بیفتد، سرنوشت مسابقه مشخص می شود.

به گزارش ایلنا، وودی آلن با همین شروع، موضعش را معین می کند که به نقش شانس در زندگی کاملاً باور دارد و در خاتمه فیلم هم قاتل با خوش شانسی و برخورد سکه به لبه میله کنار رودخانه، مشابه آنچه در سکانس تنیس دیده بودیم، از محکومیت و مجازات خلاص می شود.

در فوتبال هم نمی توان نقش شانس را انکار کرد، بخصوص وقتی مربی هستید و برای هر لحظه بازی مجبورید اضطراب زیادی را تحمل کنید. عکسی که از استراماچونی پس از شهرآورد در اتوبوس تیم منتشر شد نشان می دهد که سرمربی ایتالیایی استقلال فشار زیادی را تحمل می کند. او چشمانش را بسته، سرش را پایین انداخته و با یک دست صورتش را فشار می دهد.

استقلال در شهرآورد بدتر از حریفش بازی نکرد، ولی یک بار دیگر اتفاقات به زیان تیم بود و دست خالی زمین را ترک کرد. گل دقیقه 96 ماشین سازی، گل ثانیه آخر فولاد و پنالتی از دست رفته شهرآورد، لحظات کلیدی بازی های این فصل استقلال است که گردش توپ به زیان تیم بوده. به اینها صحنه گل پرسپولیس را هم اضافه کنید که سناریوی پنالتی های برزیل - فرانسه در جام جهانی 1986 تکرار شد و توپ پس از برخورد به تیر و دروازه بان به درون دروازه چرخید.

در فوتبال نتیجه گاهی تمام واقعیت نیست و باید به نشانه هایی که در بازی تیم دیده می شود، اعتماد کرد. بازیکنان استقلال با برنامه های استراماچونی به هماهنگی نسبتاً خوبی رسیده اند و در آخرین بازی هم از نظر موقعیت ندادن به حریف و خلق موقعیت رجحان نسبی داشتند.

نسخه ای که مربیان در چنین شرایطی به کار می گیرند این است که به برنامه شان ادامه بدهند و امیدوار باشند بخت بد دست از سر تیم شان بردارد. فشار شرایط بحرانی گاهی چنان زیاد است که مربیان روشن بینی و منطق را کنار می گذارند و سراغ تصمیمات احساسی و اشتباه می روند. برای خروج از بحران خیلی مهم است که بتوانید مشکل تیم تان را درست تشخیص بدهید و راهکار مناسبی انتخاب کنید.

هرچند عکس استراماچونی پس از شکست شهرآورد نشان می داد که تحت فشار زیادی است، ولی در تمرین دیروز استقلال تلاش کرد خودش را آرام نشان دهد و این آرامش را هم به تیمش تزریق کند. او طبق معمول با کاغذهایی که در دست دارد وارد زمین شد و برنامه های تمرین را برای بازیکنان تشریح کرد. این خلاف رویه ای است که معمولاً مربیان در ایران در پیش می گیرند و بعد از شکست در بازی های بزرگ یک یا چند نفر از بازیکنان را سیبل می کنند، ولی او همانطور که در نشست خبری پس از بازی تأکید کرد به پروژه ای که شروع کرده باور دارد و امیدوار است که ایرادها و البته بدبیاری ها هرچه زودتر از اطراف تیمش کنار بروند.

بازی بعدی خیلی زود از راه می رسد و استقلال پنجشنبه میهمان ذوب آهن است. هنوز کمی زود است که بگوییم جدال فولادشهر برای استراماچونی حکم مچ پوینت یا بازی سرنوشت را دارد، ولی نتیجه نگرفتن در این بازی فشار روی سرمربی ایتالیایی را به اوج می رساند و شاید اعتمادی که بازیکنان به او دارند هم با ادامه این روند از دست برود.

استراماچونی هرچند در این بازی هم دیاباته را ندارد، ولی می تواند روی اسماعیلی و چشمی حساب کند و شاید این بار شانس به او و تیمش لبخند بزند.