این کودک 49000 ساله از بسیاری جهات شبیه به بچه ها امروزی بوده است! - مجله نایس پاتوق

آنتونیو روزاس، استاد دیرین مردم شناسی در موزه ملی علوم طبیعی مادرید می گوید: ما فکر می کردیم که نحوه رشدمان واقعا خاص بوده و با گونه های دیگرمان فرق دارد. اما فهمیدیم که در حال حاضر الگوی رشد کند است که به ما اجازه می دهد این مغز بزرگ را داشته باشیم…. و این مغز بزرگ در میان گونه های متفاوت انسان نیز وجود داشته است.

انسان های آن دوران از آتش استفاده می کردند، اجساد را دفن می کردند و خود را با گیاهان محلی درمان می کردند. یکی از مطالعات اخیر ادعا می نماید که انسان های اولیه سنگ مرموز گردی را به دلایل ناشناخته در یکی از غارهای فرانسه ساخته اند.

اما سال ها بحث بر سر این بوده است که آیا انسان های اولیه از لحاظ رشد فیزیکی مثل انسان های فعلی هستند یا نه. آیا بدن هایشان سریع به بلوغ می رسند و به اصطلاح fast lane بودند؟ یا رشد کندی داشتند و به اصطلاح slow lane بودند و با انسان های امروزی متفاوت بوده اند؟

یکی از برترین نقاط جهان برای پاسخ به این سوالات El Sidrón است؛ غاری در شمال غربی اسپانیا که بیش از 2,500 بقایای مردگان انسان های اولیه مربوط به 49,000 سال پیش در آن وجود دارند. جالب توجه اینکه قطعات استخوان های هفت بزرگسال و شش جوان که در یک گروه اجتماعی مشابه زندگی می کردند در آن جا پیدا شده است.

درباره آن پسر بچه …

یکی از این جوانان احتمالا پسری است که به نام El Sidrón J1 شناخته می گردد. این پسر اسکلتی تقریبا کامل دارد که به محققین اجازه می دهد زندگی و مرگ او را آنالیز نمایند. J1 تقریبا چهار فوت قد و حدود 57 پوند وزن داشته است. او راست دست بوده و همانطور که الگوهای دندان هایش نشان می دهند مانند بزرگترهایش در کارهای روزمره از آن ها استفاده می نموده است.

پس از آنالیز اسکلت ها، اثری از بیماری روی اسکلتشان دیده نشد و بعلاوه با آنالیز مینای دندان هایشان آن جا هم چیزی پیدا نشد. اگرچه روی استخوان های یکی از آن ها بعد از مرگ اثر بریدگی دیده می گردد که احتمالا اثر آدم خواری است.

همانطور که فرم دندان ها نشان می دهد، بر اساس لایه های انباشته شدن مینای دندان، این لایه ها مثل شکل گیری حلقه های درخت است که دانشمندان سن درخت را از روی شمارش آن ها متوجه می شوند. پس از آنالیز دندان های عقل J1 که هنوز در لثه نهفته اند، محققین تخمین زدند که پسر معروف ما وقتی فوت نموده 7.7 سال داشته است.

وقتی این تیم اسکلت J1 را با هزاران اسکلت بچه های بشر امروزی مقایسه کردند، دریافتند اسکلت J1 شبیه بچه های 7 و 8 ساله امروزی است. به طور خلاصه، J1 با شرایط مشابه بچه های امروزی رشد نموده است.

اگرچه تیم رزا می گوید که جمجمه او کمی متفاوت از بچه های امروزی است سطح داخلی جمجمه او نشان دهنده این است که با رشد حجم مغز به استخوان این ناحیه فشار وارد شده است و میزان مغز او حدود 88 درصد میانگین یک بزرگسال از آدم های نخستین می باشد که یعنی به میزان یک توپ بیسبال کمتر است.

این تفاوت به طور ضمنی بیان می نماید که مغز پسربچه هنوز در حال رشد کردن بوده است. اگر اینطور است توسعه و رشد مغز J1 ممکن است کندتر از چیزی باشد که در بشرهای امروزی دیده می گردد؛ مغز بشر امروزی تا قبل از هفت سالگی کامل رشد می نماید.

نظر بقیه دانشمندان چیست؟

اما تمامی محققین با منطق رزا قانع نشدند، چون کار او تنها بر روی یک نمونه اجرا شده است و ممکن است قابل تعمیم نباشد. اسکلت شناسان از جمله Marcia Ponce de León و Christoph Zollikofer دانشگاه زوریخ بر سر اینکه رشد انسان های اولیه شبیه بشر امروزی است بحث می نمایند. می گویند درحالیکه تحقیق رزا تحسین برانگیز است می گویند هیچ مدرک و مستند دقیقی مبنی بر اینکه رشد مغز J1 کندتر از انسان امروزی است وجود ندارد.

در نهایت مغز انسان اولیه بزرگسال به شکل بافت امروزی که از تقسیم بندی اجزای شبیه به هم تشکیل شده نبوده است. مغز J1 سایز کوچکتر مغز بزرگسال بوده است اما این موضوعی است که به ندرت پیش می آید بر طبق آن چیزی که Ponce de León and Zollikofer می گوید. برخی از انسان های اولیه بزرگسال مغز کوچکتری حتی نسبت به J1 داشتند و انسان های اولیه جوان تر برخی اوقات مغز بزرگتری نسبت به او داشتند.

دو محقق می گویند: درحالیکه ما حجم مغز El Sidrón را در زمان مرگش دیده ایم هیچ نظر قطعی درباره حجم مغز بزرگسال که مورد آنالیز قرار گرفته است نمی توانیم بدهیم. اگرچه در حال کلی این مقاله یک مورد متقاعد نماینده برای رشد کندتر انسان های اولیه می باشد (حداقل کندتر از مغز ما) .

Tanya Smith متخصص دندان در انسان های اولیه در دانشگاه های هاروارد و گریفت به این فرضیه مشکوک است. او می گوید که نتایج محققین در نهایت منوط به دقت تشخیص سن دندان می باشد اما روش تاریخ گذاری و مشخص مدت آن ها بر اساس چندین مفروض صورت می گیرد. او با Zollikofer و Ponce de León موافق است چون فقط مغز J1 کمتر از میانه سایز می باشد بدین معنی نیست که هنوز در حال رشد بوده است.

او می گوید: من فکر می کنم ما به میزان کافی درباره تغییرات رشد در گونه های زنده می دانیم و به راحتی نمی توانیم نتایج را از یک فسیل به دیگران تعمیم دهیم.