نقاشی طبیعت در مارین - مجله نایس پاتوق

روستای مارین که تاریخ آن را با سه دوره هخامنشی، اشکانی و ساسانی پیوند داده، پیوندی است از طبیعتی بکر و تاریخی کهن که قلعه های متعدد روستا حکایت از این تاریخ دارد.

این روستا در فاصله 198 کیلومتری جنوب غربی یاسوج و36 کیلومتری گچساران قرار داشته و همچون ماسوله دارای خانه های پلکانی است و بافت زیبا و پیشینه تاریخی اش هر گردشگر و تاریخ شناسی را به طبیعت زیبا و قلعه های متعدد روستا می کشاند.

شرق و جنوب غرب و شمال روستا را کوه های مختلف فرا رفته و روستا را دژی در برابر ناملایمات تاریخی ساخته است و دژی پایدار در برابر نفوذ دشمن در گذشته. علاوه براین اطراف این روتا را باغات انار فرا گرفته و مارین در دل این انارها جای گرفته است.

عبور راه سلطنتی شوش به تخت جمشید و بی شاپور تنها در فاصله ای کمتر از هفت هزار متر از این روستا خود گویای سرگذشت عجین شده مارین با تاریخ است و آنچه بیشتر از هرچیز روستا را به روستایی با مختصاتی خاص تبدیل کرده ساخت خانه هایی پلکانی است که در آن حیاط هر خانه سقف خانه ای دیگر است.

این روستای تاریخی با طبیعتی شگفت انگیز و زیبا در راستا جریان رودخانه شاه بهرام است و این رودخانه از شمال شرقی روستا می گذرد و ردپایی سبز و طبیعتی شگفت انگیز بر جای می گذارد که دل هر بیننده ای را می رباید.

کوه خامی این روستا را همچون نگینی در دل خود جای داده و آب و هوای مارین در فصول بهار و پاییز ملایم و مطبوع، در تابستان نسبتاً گرم و در زمستان هم سرد و خشک است.

مارین روستایی با چشمه زارهای متعدد، باغ های زیبا قلعه ها، امامزاده و رودخانه و درخت و سبزه است و هر آنچه از زیبایی است در خود جای داده تا مقصدی باشد برای کسانی که طبیعت و تاریخ را در کنار هم به تماشا می نشینند.

در این روستا در کنار هر کوچه باغی بوی نم خاک و طراوت آب در تلالو تابناک خورشید که از لابلای درختان سرک می کشد، تو را با نسیم و آب و آفتاب پیوند می دهد.

در این روستا ساده زیستی و زندگی بر پایه طبیعت به چشم می خورد، زندگی ارگانیک را می توان در جای جای این روستا حس کرد، از بنه های مغز شده که سالیان درازیست به هنر مارینی ها مشهور است گرفته تا رب انارهایی که هر گردشگری را برای چشیدن طعم آن وسوسه می کند، همه و همه این را می رساند که زندگی در مارین با کوه و دشت و طبیعت جریان دارد.

باغات لیموشیرین، لیموترش، بادام و انگور که درختانشان هر کدام در کنجی از روستا جا خوش کرده، هر بیننده ای را مسحور خود می کند و آسمان لاجوردی اش در طول روز جولان گاه پرندگانیست که بال گسترانیده تا زیبایی های خلقت را به رخ همگان بکشند و شاهین و کبک در میان پرندگان این منطقه بسیار دیده می شود.

مارین از روستاهای زیبای کهگیلویه و بویراحمد است که گردشگران و زائران فراوانی را برای زیارت آستانه امامزاده بی بی حمیده خاتون (ع) که در ضلع شرقی روستا واقع شده است، راهی روستا می کند.

نسب شریف این امامزاده بنا به شجره نامه ای به تاریخ تحریر 1320 (ه. ق)، به امام موسی کاظم (ع) منتهی می شود نسبت این امامزاده بدینگونه در این شجره نامه آمده است: بی بی حمیده خاتون بنت احمد بن الحق بن عقیل بن عبدالله بن حسن بن امام بحق موسی کاظم (ع).

بنای ساختمان بقعه ای قدیمی، شش ضلعی مدور با گنبدی استوانه ای است که به احتمال گنبدخانه آن مربوط به بناهای عصر صفویه بوده است.

این بنا در سال 1364(ه. ش) از طریق اولاد درویش رضا با مشارکت مردم روستا تخریب و ساختمانی با دو باب اطاق بزرگ در آن احداث شد.

بنای مرقد این امامزاده هم در وسط و دو زائرسرا هم در دو طرف آن قرارگرفته است.

همه ساله بخصوص در فصل بهار گردشگران زیادی با هدف زیارت بی بی حمیده خاتون قدم در راستا این روستا می گذارند.

آداب و سنن قدیمی روستا هنوزهم در خانواده ها جریان دارد و یکی از مهمترین مراسم ویژه این روستا، مراسم کوسه گلین است که در فصل زمستان و هنگام خشکسالی به منظور طلب باران برگزار می شود.

در این مراسم مردم روستا برای طلب باران و مغفرت دعا می کنند.

موسیقی محلی هم در آداب و رسوم و جشن ها و مراسم مختلف این روستا جایگاهی ویژه دارد و در کنار صدای کوک شده و همیشه به راه طبیعت، سرنا، دهل و نقاره یک سمفونی تاریخ ساز را رقم می زند.

پوشش زنان و مردان روستا هم همچون بیشتر نقاط استان، پوشش محلی و سنتی است که ریشه در تاریخ مردمان این دیار دارد.

همچنین در این روستا زنان از هنرهای دستی بی بهره نبوده و صنایع دستی و بافته های پشمی، پیوند طبیعت و مردم را قوی تر از همیشه نمایان می کند.

هنر مردمان این روستا در گل ها و نقش و نگارهای جاجیم، گلیم، قالی و توبره متولد شده و جان می گیرد و چون تابلویی زیبا در تاریخ زندگی زنان روستا ثبت می شود.

بافندگان اغلب طرح ها و الگوهای خود را از دل طبیعت گرفته و ترسیم می کنند.

اینجا در مارین غذاهای سنتی به مذاق مردم بیشتر خوش می آید و دوغ محلی، ماست، روغن محلی، کره، نان محلی، آش کارده، شیربرنج، آش دوغ و دیگر غذاهای محلی استان زینت بخش سفره های مردمان این دیار است.